Pages

Kamis, 28 Juli 2011

Mancari Sasuap Nasi

UJAR habar, satiap hari ahad atawa hari parai di
Banjar rami banar. Apa lagi nang ngarannya mal
itu, bilang bagarumuk tu pang urang baulanja.
Makanya Palui hari ahad ini mambawai anak
bininya ka Banjar. Kabujuran inya hanyar manukar
motor, bakas jua pang, nang panting kawa jalan
ujarnya.
Pas Palui saparanakan sudah siap handak tulakan,
datang Tulamak lawan Garbus manyambang.
“Handak kamanaan, Lui?” Tulamak managur sambil
manjinguk ka dalam mutur.
“Kami handak ka Banjaran,” sahut Palui. “Buhan
ikam handak umpatan kah?”
Kada mahadang dibawai dua taku kali lagi, lakas
Tulamak wan Garbus babuatan. Lalu mangalunyur
ai buhannya tulakan samuturan.
“Kada usah balalaju, Lui ai. Cukup jalan 20 haja,”
ujar Tulamak manggayai.
“Hi ih, Lui ai. Biar buruk asal salamat,” umpat jua
Garbus mahapaki mutur Palui. Imbah masuk
Banjar, bagasut muturnya pina darudut-darudut.
Kada saapa langsung mati sapanjadi. Muguk! Pas di
simpang ampat Kantur Pus Basar. Untung Palui
sawat mangapinggirakan muturnya.
“Labar am. Pacang batunjul kita,” ujar Palui sambil
macuba mahidupi lagi.
“Hadang hulu. Biar aku pariksa dahulu,” ujar Palui.
Paharatan asik mamariksa napa nang rusak, datang
kakanakan mambawa gitar mamaraki.
“Kanapa, Mang. Lagi mugukkah muturnya?” ujarnya
batakun.
“Kada! Lagi dibasuh!” sahut Tulamak sangkal. “Tahu
haja urang lagi kamugukan, batakun pulang,”
ujarnya marangut. “Ikam pang handak baapa
kamari?”
“Ulun handak manyamin, eh salah, handak
mangamin, Mang ai. Handak mahibur pian-pian,
bulih aja kalu?” jawab kakanak tu sambil
mambunyiakan gitarnya siap handak banyanyi.
“Bulih ai, asal hakun kada kami bayar,” lakas
Tulamak manyahut.
Takajut kakanak tu mandangar, bamandak inya
mamainakan gitar, kada jadi banyanyi sambil
baucap, “Umai, pamalarnya pang! Asal buhan pian
tahu haja, Mang lah, suara ulun ni mahal.” ujarnya
baagak.
“Tahu ai, suara ikam tu mahal. Alias mahalulung!”
Palui nang masih mambaiki muturnya lakas
manyahut. Lalu bakurinah inya malapas gawian,
mamaraki kakanak tu. “Sabujurnya kami ni kada
mamalarakan duit pang, Tuh ai. Tapi, ujar habar,
basadakah di lampu habang pacangan kana
danda.”
Tapi kakanak tu dasar karas jua, kesah kada
mandangar lawan pandiran Palui, tatap haja inya
manjawab tarus. “Ulun mangamin ni gasan
mancari sasuap nasi, Mang ai,” ujarnya kada mau
kalah.
Garbus nang tumatan tadi kada tatahu, bakurinah
baparak, umpat jua inya bapandir, “Kalu handak
mancari sasuap nasi, jangan di jalanan, Tuh ai, tapi
di dapur. Cuba ikam bulik ka rumah, buka kincing
atawa tatudung, kaut nasi ambil iwak, makan ai lagi
ikam handak jubung jah tasarah ikam. Kada ngalih
kalu?”
Tapakalah banar kakanak tu tadi, kada kawa lagi
manjawab. Mahancap inya bajauh kada sing
suaraan. Kada tulih-tulih lagi lawan buhannya
batalu nang kurihingan di higa mutur.
(Sumber Banjarmasin Post edisi cetak)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar